Rodzina zaprzyjaźniona to forma wolontariatu, realizowana przez osoby niespokrewnione z dzieckiem. Polega na udzielaniu wsparcia dziecku, które przebywa w placówce opiekuńczo-wychowawczej (dawniej – domu dziecka).
Stając się rodziną zaprzyjaźnioną, decydujemy się zaspokajać bieżące potrzeby dziecka, utrzymując z nim stały i regularny kontakt (w miarę swoich możliwości czasowych).
Stając się rodziną zaprzyjaźnioną dla dziecka stajemy się jego przyjaciółmi- nie jesteśmy jego opiekunami.
Aby móc odgrywać rolę rodziny zaprzyjaźnionej, należy:
a) być osobą dorosłą;
b) mieć stałe miejsce zamieszkania w Polsce;
c) korzystać z pełni praw obywatelskich i cywilnych;
d) nie być pozbawionym praw rodzicielskich;
e) wywiązywać się z obowiązku utrzymania osób z najbliższej rodziny (alimentacja), jeśli stanowi tak prawo lub orzeczenie sądowe;
f) mieć odpowiednie warunki mieszkaniowe i stałe źródło utrzymania;
g) posiadać zaświadczenie lekarskie o dobrym stanie zdrowia, umożliwiającym odpowiednią opiekę nad dzieckiem.
Jakie potrzeby dziecka zaspokaja rodzina zaprzyjaźniona?
Rodzina zaprzyjaźniona zaspokaja potrzeby emocjonalne dziecka, społeczne, intelektualne i moralne. Osoby pełniące funkcję rodziny zaprzyjaźnionej stają się dla dziecka prawdziwymi bliskimi, osobami znaczącymi.
Aby pomiędzy dzieckiem a rodziną zaprzyjaźnioną wytworzyła się prawdziwa więź, bardzo istotny jest stały i regularny kontakt, spędzanie z dzieckiem czasu, wspólne rozmowy, odrabianie lekcji, pomoc w rozwijaniu pasji, spacery, zapraszanie do domu czy wspólne spędzanie świąt. Rodzina zaprzyjaźniona nie ponosi wobec dziecka żadnych zobowiązań prawnych, jedynie odpowiedzialność moralną i opiekuńczą.
Nasz cały artykuł na temat Rodzin Zaprzyjaźnionych możecie przeczytać w poniższej publikacji:
